Τι περίεργος τίτλος... η αλήθεια όμως είναι ότι υπάρχει και αυτό, αλλά κανείς δεν έχει αναφερθεί, τουλάχιστον για το άθλημα μας. Οι περισσότερες αναφορές που έχουν γίνει για το σύνδρομο της υπερπροπόνησης «Overtraining Syndrome», εστιάζονται σε αθλητές συνήθως του στίβου, δεκαθλητές, ποδηλάτες, μαραθωνοδρόμους κλπ. και σε αθλήματα με ιδιαίτερη καταπόνηση του σώματος. Όχι όμως, ότι στην τοξοβολία δεν μπορούν να παρουσιαστούν καταπονήσεις, όπως από το φόρτωμα του τόξου με πολλές λίβρες, από υπερβολική επανάληψη και διάρκεια της προπόνησης, από ανεπαρκή ανάπαυση και πάνω απ’ όλα από την ψυχολογική πίεση. Ειδικότερα στην τοξοβολία, υπάρχει η πνευματική κόπωση. Οι ειδικοί δίνουν ιδιαίτερη έμφαση στη καταπόνηση του οργανισμού από την γυμναστική, η οποία οδηγεί σε «συρρίκνωση» του μυϊκού συστήματος. Τα αίτια που οδηγούν τους αθλητές σε κάτι τέτοιο οφείλονται συνήθως σε:
- Υπερβολική άσκηση, πέρα από τα όρια του οργανισμού.- Ανεπαρκή ανάπαυση.
- Κακή διατροφή.
- Οι επαναλήψεις των «ίδιων ασκήσεων» μπορούν να καταπονήσουν συγκεκριμένες μυϊκές ομάδες.
- Ψυχολογικοί παράγοντες, οι στρεσογόνοι παράγοντες στην ζωή του αθλητή προσθέτουν στρες, με αποτέλεσμα την αδυναμία του σώματος να αποκαταστήσει τις ζημιές» επιφέροντας χρόνια μείωση της απόδοσης.
Τα κυριότερα συμπτώματα είναι:
- η απότομη απώλεια της φυσικής κατάστασης
- η μεγάλη πτώση της απόδοσης στο άθλημα.
- η μείωση του συντονισμού (αλλοίωση της τεχνικής).
Άλλα πιθανά συμπτώματα χωρίς να υπάρχει άλλη ασθένεια η τραυματισμός, μπορούν να είναι: Θυμός, άγχος, εκνευρισμός, καταθλιπτική διάθεση, φοβίες, αναστολές, έλλειψη συγκέντρωσης, μεγαλύτερη καρδιακή συχνότητα, συνεχής κόπωση, υπνηλία ή αϋπνία. Συνήθως ο αθλητής δεν το καταλαβαίνει και πέφτει στο λάθος. Πιστεύοντας ότι η πτώση της απόδοσης του οφείλεται σε ελλιπή προπόνηση, συνεχίζει να εκτίθεται σε μεγάλες επιβαρύνσεις, με υπερβολικά αυξημένη την ένταση της προσπάθειας του, προσπαθώντας να ανταπεξέλθει αυτή την κατάσταση. Το αποτέλεσμα είναι η κόπωση αυτή να πάρει χρόνιο χαρακτήρα, τα συμπτώματα της δεν υποχωρούν εύκολα και διαρκούν για αρκετούς μήνες. Ο χρόνος αποθεραπείας εξαρτάται από τον οργανισμό του κάθε αθλητή και μπορεί να διαρκεί από λίγους μήνες μέχρι και χρόνο, σε σοβαρές καταστάσεις. Ο οργανισμός μας να δίνει μηνύματα ότι έχει καταπονηθεί και απαιτείται αλλαγή του προπονητικού προγράμματος ή ακόμα και διακοπή του.
Παν μέτρο άριστον λοιπόν...
Πριν μελετήσω για το σύνδρομο της υπερπροπόνησης, είχα αποφασίσει την πλήρη διακοπή από το άθλημα από 2-6 μήνες, λόγω ψυχολογικής κόπωσης, αλλά και σωματικής. Είναι μια ευκαιρία τώρα, για ξεκούραση μετά από 4 χρόνια ασταμάτητης προπόνησης.
Louis
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου