Πέρσι και πρόπερσι χρειάστηκε να κάνω κάποιες προπονήσεις πριν από τους Πανελλήνιους Αγώνες, εκτός Αθηνών αλλά και εκτός γηπέδου τοξοβολίας. Βρισκόμουν στην Ζάκυνθο και έπρεπε να βρω πάση θυσία χώρους. Αρχικά δοκίμασα σε ένα «εγκαταλελειμμένο γήπεδο ποδοσφαίρου» δίπλα σε κτηνοτροφική μονάδα... Οι συνθήκες πολύ σκληρές όπως καταλαβαίνεται «μανταλάκι στην μύτη.. όχι τίποτα άλλο δεν μπορούσα να κάνω και καλή επαφή..» Οι μύγες επίσης ήταν «δράκουλες» στην κυριολεξία... Κάποιο βέλος πέρασε από το «τσουβαλάκι-στόχο» και καρφώθηκε σε λεύκα μέσα σε κοτέτσι. Την ημέρα εκείνη ήθελα να κάνω 3D Archery πάνω στον κόκορα που δεν με άφηνε να βγάλω την μύτη του ACE από τον κορμό της λεύκας. Το επόμενο «γήπεδο» ήταν τα χωράφια στο τέλος του αεροδρομίου. Μια χαρά ήταν, λίγο παραπάνω θόρυβο και μπόλικη κηροζίνη… Η ασφάλεια του αεροδρομίου σε 5 λεπτά βρισκόταν δίπλα μου και έλεγχε ταυτότητες και σε κάθε αλλαγή βάρδιας είχα και φιλάθλους ! Ένα βέλος πέρασε τις τρεις μπάλες σανό-στόχο και βρέθηκε χωρίς υπερβολή 250 μετρά μακριά. Το βοήθησε το ξερό χόρτο που υπήρχε παντού και το βέλος γλίστρησε σαν τα ήταν πάνω σε βούτυρο. Το βρήκαμε τυχαία μετά από μια βδομάδα… Δύσκολες προπονήσεις αλλά με γούστο… Μετά από αυτό, το γήπεδο του συλλόγου μας, μου φάνηκε παράδεισος ! 
2 σχόλια:
τουλάχιστον απολαυστική η εμπειρία σου......που να ήσουν εδώ στην Αλεξανδρούπολη στα πρώην σφαγεία που όταν είχε κρύο "έπιανε" -5 και πιό κάτω, και προσπαθούσα να ρίξω στα 18 μέτρα.
Σε κρύο έχω ρίξει και το μεγαλύτερο πρόβλημα απ' όλα ήταν τα δάκτυλα... δεν άνοιγαν με τίποτα....
Δημοσίευση σχολίου